Nooit begrepen waarom geschiedenis alleen maar geschreven moet worden. Dat lag in het verre verleden trouwens al niet zo voor de hand. Want waarop? Tabletten, perkament, en pas bij de uitvinding van de boekdrukkunst slechts een paar eeuwen geleden op papier. Zo kan de beschreven geschiedenis in gebonden velletjes met plaatjes, monnikenwerk, de wereld rond.

Het volleybal heeft ook haar recente geschiedenis. Het is maar wat je recent noemt. Het bewustzijn van deze schrijver is de maatstaf. Want ik kan niet behoorlijk begrijpend lezen. Zo speelde door mij getraind jeugdteam onder 17, destijds aspiranten, en tweede op de Nederlandse kampioenschappen, tegen het Utrechtse ‘SV TOVO’. ‘Tot Onze Vreugde Opgericht’. Het bewuste jeugdteam behoorde tot de club ‘SV Brooklyn’, uit Breukelen. Op Peter Stuyvesant na, stichtten pioniers uit dit kleine dorpje aan de Vecht de beroemde wijk van New York. In de jaren 70 al brak de epidemie van het sponsorschap uit. Het geld nodig of niet, elke zich een beetje belangrijk gevonden club kreeg een sponsornaam. Van AMJV naar Deltalloyd AMVJ. Bij een ereklasser hoort natuurlijk de grootste verzekeraar van het land. Van VC Utrecht, naar Bruinsma Utrecht. Een autorijschool. Natuurlijk om de weg niet kwijt te raken. Maakte ik later ook deel uit van VK Aalst. Nu met toevoeging van de serieuze pintenproducent Lindemans. En VC Gavere verpopte zich naar het huidige Felco Gavere. De messenslijpers bij uitstek in de competitie. Weer wat geleerd.

Felco Gavere staat aan de vooravond van een nieuw seizoen. Met, zoals bijna altijd, ten opzichte van het afgelopen volleyjaar, een flink anders samengestelde equipe. Spelers komen, spelers gaan, Felco Gavere blijkt steeds te blijven bestaan. Was daar al een plek in de middenmoot afgedwongen, dit seizoen worden meer knikkers verwacht. Terecht, want een serie frisse krachten samen met sterke ervaren oudgedienden, kan Gavere bij de start van de competitie een daarmee een groot blik opentrekken. Mijn vooroordeel luidt, door deze bekerwedstrijd al een pietsie oordeel geworden, dat het afleggen van het traject naar de (sub)top tot de reële mogelijkheden behoort. Gavere zal geschiedenis schrijven. En geregeld wordt daarvan verslag gedaan. Jawel, beschreven.

Zijn die zogenaamde verslagen altijd zo langdradig? Jazeker. Indien nieuwsgierig, moet je er maar de tijd voor nemen. Anders gewoon maar leven bij je dag.

Het is het weekend van Open Monumentendag. Waarom dat in mijn hoofd speelde, geen flauw idee. De hitte in de zaal is niet te doen. Gelukkig hadden veel spelers tijdens de zomer in een hete zandbak gespeeld en evenals bij een hoogtestage vertrouwd geraakt met presteren met weinig zuurstof in de aderen. De tribunes zijn goed gevuld. Met familieleden van peuters tot bejaarden, en nieuwe liefjes die de zitjes van die van vertrokkene hebben ingenomen.

De kop gaat eraf in de bekerwedstrijd tegen Dilsen Stokkem Mavo, dat ook in de competitie twee keer aan de andere kant van het net zal plaatsnemen. Er is direct het besef op, weliswaar derde, nationaal te spelen. De bezoekers komen van het diepe Limburgse.

Stuurt trainer/coach Pieter voor het aanvallende werk Alexander, Pieter, Jacob, Pieter en Theo het veld in, op maat te bedienen door good old Yentl. Sven en Thomas zijn als pure professionals op de hoogte van de regels rond liberoactiviteiten: om en om wisselen tijdens de sets. Ongezien. Geschiedenis geschreven?

De eerste ballen van het seizoen zijn spectaculaire. De lange Limburgse passeur dunkt de tweede bal, Alexander geeft in het midden zijn visitekaartje af met een dreun op de drie meter. Wie denkt dat de bezoekers daarvan onder de indruk raken, heeft het mis. Gavere ziet Dilsen weglopen tot 2-5, voor Pieter tijd om zijn eerste time-out aan te vragen. Ondanks hulp van een foute opslag, ziet Gavere de tegenstanders verder uitlopen. Dat is te danken aan hun wervelend verdedigen. Gavere moet twee keer aanvallen om een puntje binnen te halen. Gavere gaat uit wat frustratie forceren. Bij 5 – 11 is Pieter al door zijn time-outs heen. In een rally waar de ervaring van Gavere vanaf spat, doet het wat terug. Tot Theo het puntengat mildert met zijn bekende opslagen, halve en hele aces; 9 -12. Yentl denkt, wat Theo kan kan ik ook. Met twee sublieme opslagen kruipt Gavere naast de Limburgers; 12 – 12. De coach van Dilsen, - wie is dat eigenlijk? – ziet de bui hangen en probeert direct het ritme van de thuisploeg te breken. Dat lukt niet, beide teams gunnen elkaar nooit meer dan een puntje verschil. Tot Gavere voor het eerst in de wedstrijd een punt op voorsprong komt: 17 – 16. Theo vindt het welletjes, geeft eerst de middenblokkeerder aan de andere kant van het net met een snoeiharde aanval op de 3 tegen de zijlijn het nakijken, om dan direct zijn bekende wapen boven te halen, de koppensnellersprongfloateropslag: 20 – 17. Niet onder de indruk van de time-out aan de andere kant maakt hij zijn handvol punten vol. Alexander en Yentl verzekeren met een gesloten blok met alsnog een verrassend groot verschil de setwinst: 25 – 18.

Gavere geeft Dilsen niet de kans om te bekomen. Jacob scoort en scoort, ononderbroken door geregelde twijfel zoals vorig seizoen wel eens voorkwam. Dat scoren is van een hogere snelheid. Wisseltime. Pieter op de aanval, en Arthur voor Alexander. Die trekt met zijn opslag de aandacht. Tiebe mag de taak van Yentl overnemen. In een mum van tijd verdwijnt de 16 – 13 voorsprong als sneeuw voor de zon; 18 – 18. Nog even blijft Dilsen langszij, moet de teugels vieren om bij 22 – 22 aan te klampen, maar wordt met een opslagace van Jacob en dezelfde aanvallers op midden en buiten met twee van de vijf identieke passes van weer Yentl bediend. Eindstand: 25 – 22.

Gavere domineert in set drie. Iedereen doet zijn bekende ding, nieuwkomer Pieter is een passend puzzelstuk, en Jacob toont weer zijn verbeterde ik. Verdient Arthur hier genoemd te worden. Direct na zijn wissel in de vorige set, laat hij zijn opwaartse knik in zijn progressiviteitscurve zien. Waar heeft die afgelopen zomer gezeten? Cursus Zen? Nu zonder aarzeling in het midden hoog torend boven zijn tegenstander de bal met grote kracht ervan wegdraaien. Maar opvallend nu ook het spel goed kunnen lezen om op het juiste moment en plaats het blok te zetten. Een keer zelfs met één hand een buitenman van Dilsen van scoren te houden: 25 – 18.

Dilsen zal moeite hebben voor het competitietreffen zich geestelijk op te kalefateren. De eerste klap is immers een daalder waard. En, moet je weten dat Gavere over een sterke bank beschikt. Zo heeft bijvoorbeeld Nicolas nog niet de kans gekregen zijn F16-capaciteiten te tonen. Gavere – Dilsen: 3- 0.

Geschiedenis geschreven. Punt.NL